Talidomid to lek, który kojarzy się przede wszystkim z ogromnym skandalem sprzed lat. To właśnie przez ten środek wiele dzieci pod koniec lat 50. urodziło się z deformacjami ciała. Po tym odkryciu i wycofaniu leku z obiegu wydawało się, że to już koniec jego historii. Po latach wynaleziono jednak jego inne zastosowanie. Talidomid stał się ratunkiem dla wielu chorych na raka.
Talidomid to organiczny związek chemiczny. Został on uzyskany w Niemczech (RFN) w 1953 roku. Talidomid zbudowany jest z reszty ftalimidowej i glutarimidowej. Na rynek środek ten jako pierwsza wprowadziła niemiecka firma Gruenenthal. Przed tym nie przeprowadzono wielu badań, które w dzisiejszych czasach są obowiązkowe i wydają się oczywistością.
Talidomid był pod koniec lata 50. XX wieku powszechnie dostępny w Europie, można go było kupić w aptece bez recepty. Uważano, że jest to lek jak najbardziej bezpieczny, który nie wywołuje żadnych skutków ubocznych. Towarzyszyła temu duża kampania reklamowa, dzięki której ogromne liczby osób dowiedziały się o tym leku.
Szczególnie chętnie korzystały z niego kobiety w ciąży. Środek ten pomagał im przetrwać poranne nudności, które często pojawiają się na samym początku ciąży. Talidomid wykazywał bardzo szerokie działanie. Z jednej strony uspokajał, z drugiej działał nasennie. Stosowany był także jako środek przeciwbólowy.
Jednak popularność leku szybko się skończyła. Na początku lat 60. XX wieku odkryto, że jest on szczególnie niebezpieczny w przypadku kobiet w ciąży. To on odpowiadał za deformację dzieci w łonie matki.
Dzieci rodziły się one bez rąk i bez nóg, w innych przypadkach kończyny były nienaturalnie krótkie. Początkowo nie łączono tego z działaniem popularnego leku. Jednak, gdy takich przypadków zaczęło pojawiać się coraz więcej, w końcu przyjrzano się dokładniej temu problemowi.
Szacuje się, że lek spowodował deformację ciała kilkunastu tysięcy osób w łonie matki. Problem dotyczył głównie Europy i Kanady. W USA lek nie został wprowadzony do obrotu.
Pod koniec XX wieku odkryto, że talidomid jest skutecznym środkiem w trakcie leczenia szpiczaka (nowotwór szpiku kostnego). To dlatego, że zmniejsza on prawdopodobieństwo odrzutu przeszczepu. Poza tym jest środkiem przeciwzapalnym i wykazuje właściwości przeciwnowotworowe.
Odkrycie te było przełomem w leczeniu szpiczaka. Od lat trwają także badania nad zastosowaniem talidomidu w leczeniu innych schorzeń (m.in. pozostałych nowotworów).
Szpiczak mnogi - nowotwór szpiku kostnego. Poznaj objawy i dowiedz się, jak przebiega leczenie >>
Talidomid w leczeniu szpiczaka dostępny jest w postaci kapsułek 50 i 100 mg. Ze strony Instytutu Hematologii i Transfuzji dowiadujemy się:
Kapsułki Talidomidu należy połykać w całości, popijając dużą ilością wody, godzinę po jedzeniu, najlepiej późnym wieczorem. Talidomid można stosować w skojarzeniu z lekami używanymi w chemioterapii.
Talidomid to organiczny związek chemiczny. Został on uzyskany w Niemczech (RFN) w 1953 roku. Zbudowany jest on z reszty ftalimidowej i glutarimidowej. O czym jeszcze warto pamiętać?
Zobacz także: